![]() |
Vesperi subter jubar, albicantes Nubibus linquit tumulos, et altum O-mei collem monachus Xuensis, Tramite prono |
5 | Qui pedem latus virides in umbras Laetius celsae valedicit Alpi, Dum lyra ludit, melicos retangens Pollice nervos. Mille per saltus, querulosque mille |
10 | Per jugi clivos vaga sic refertur Pineum spirans fidibus canoris Aura susurrum, Ut stuporatis trepidanter haustu Carminis dulci satientur aegra, ac |
15 | Consonent nobis rapido fluentum Corda tumultu, Donec et, fusa per inane voce, Serus auditu redit ominata Frigidam cantus moriturus inter |
20 | Aera pruinam: Nec nives ultra modo, iaspiasve Montium rupes prope jam cadentis Solis, autumni neque fuscioris Sum memor ipse. |
![]() |
Magica quo nautis modo jam memorata frequenter Altis obitur insula fluctibus ac nebulis, Dura quidem undivagis appulsu littoris alnis, Sic mira patria refert garrulitate Juë |
5 | Caelestem perhibens, montana cacumina, Matrem, Quae flammeis intermicat nubibus aëriis. Vasta decussato qua panditur aetheris ora Sub axe, Quinqueverticis illa super Scopuli Ardua, Purpurei trans et fastigia Muri, |
10 | Caelestis assurgens procul Mater ab Astriferis Cernitur Aggeribus, quorum de margine tangas Vel celsa mundi sidera, quae sua nobilitas, Cum juga silvosas prolixa severaque moles Quadragies, dein octies, mille pedum numerent. |
15 | Fabula quae fingit meditatus, collis ad austrum Spectantis in mentem mihi venit, uti placidas Per tenebras iterum peterem memor, auspice somno, Saltus Juëos ac vetus, regna remota, Vuü. Donec ego, gelidas pinnis evectus in auras, |
20 | Supervolabam Vitrei limpida stagna Lacus, Fallax subsequebatur iter, fulgente serena De nocte luna, lucidis umbra relata vadis Jen ad aquas, ubi nunc etiam, clarissima quondam, Eri Xieï sustinet putria tecta domus |
25 | Et, petulans rauco cum simia perstrepit ore, Turbatur amnicus color, lymphaque callaina. Continuo, sumptis regum de more cothurnis, Gressu Xieïdae ducis factus item similis Cana poli gradibus conscendere nubila coepi. |
30 | Exin oriri splendidi sol medio pelagi, Atque diem per inane canens rutilumque nitorem Auditur ipsa caelitus nuncia lucis avis. Mille per anfractus, decies per mille viarum Praerupta, totque scrupeis aspera limitibus |
35 | Tortilis ambigua ducet nos semita calle, Adhuc terendum tramitis flore tegente solum. Tum fessis ipsum silices fulcimina praebent, Cum vesperascet. At, sonans rauca voraginibus Ex imis, ursi fremitu, seu voce draconis |
40 | Rapax liquorum vis furit; squalet ater nemoris Horror; inaccessi pallemus culmina montis. Jam crassiore (vae!) minis turbinibusque globo Cominus imbriferi densentur in agmina nimbi; Jam summa, defluentibus fontibus in barathrum, |
45 | Saxa vaporoso (vae!) caligantur amictu. Tumultus inde redditur terribili strepitu, Cui reboans iterum majora per aethera longus Commiscet ignibus fragor murmura fulmineis, Montosique ruunt apices; vertentur et ipsi |
50 | Astralis antri cardines, ad reseranda cito Immensi late stellantia caerula caeli, Stridore claustrorum gravi. Pulchra micante nimis Argento superum per templa jugatus et auro Coruscat hinc volubilis fulgor uterque poli, |
55 | Iride cum velata humeros, equitataque ventos Labantur augustis focis undique caelicolum Numina. Tenta tonant jam tympana; tigrides, una Phoenice cum multa, vagis molliter apta rotis Volvunt praecipiti gyro sua membra (tot intus |
60 | Propinqua divabus scatent nubila, cannabia Quot celeri mulier percurrit pectine fila.) Repente, perculsus metu pectus, ut attonito Immitis rigidos mihi cum tremor occupet artus, Somno crebris lucem replens questibus excutior. |
65 | Rustica sed tantum reperitur culcita mane, Cervical aut sudoribus roscidulum. Roseae Quomodo labuntur ventosa per aëra nubes! Sic ipsa vitae, jam scio, gaudia praetereunt. Ad solem rapidis orientem defluat undis |
70 | Amnis: decem Rerum, ut reor, millia non aliter Diffugiunt. Valeas, abeo. Sed quaeris, amice, Quando domum tum denuo sim rediturus ego. Gramina candidulus depascat sinite cervus Clivumque tondat herbidum. Me modo abhinc rapio: |
75 | Ad montem celebrem laxatis liber habenis Curram. Anne demissis, miser, visibus ante procos Ipse potestatem venerabor, et aurea sceptra, Frontem colorans simplicem, sive tegens animum? |
![]() |
O quam beatus, quamque libens ego Ludos ad istos Pierios vocor, Blandisque certaturus armis Ipse fidem querulam retango. |
5 | Vivace fultus stipite, pallidum Albentis axis suspicio jubar, Fulgore vel languente luna Inclyta dum radiatur Heian. Autumnitatem denique suavibus |
10 | Flabris odoram longius haurio, Primos sed ardores ab alto Colle petens, profugis tenebris, Cum jam volucres interea modo Illinc, eoa sub face, mollibus |
15 | Librantur alis, evolatque More fugax anatum caterva. Quamquam fugaces, pabula pristina Olim revisent pinnigeri greges, Notasque silvas, et penates |
20 | Arboreo virides decore; Labuntur autem tempora praepete Cursu, nec unquam fit reparabilis, Seu grata nobis, seu molesta Attulerit, brevis hora vitae. |
25 | Heu! Vana prorsus cuncta caducaque Mundana! Fano nonnisi conditi Castave pacati quiete Vix animos relevamur aegri. |
![]() |
Illic, siderei summum prope culmen Olympi, fulgida flammigeris radiis apud atria diuum, astriferas aedes, immensaque lumine templa, semper aluntur ubi sine corpore semina rerum |
5 | perpetuam celsae per opem rationis, et artem, ad superos, ipsa Iouis omnipotentis in arce, qua coit aetherius, caelo uenerante, senatus, illa suo splendore micant, pia numina, fata, supremo statuit solio quae prima potestas. |
10 | Haec, rapido gelidis mixto cum fontibus igne, aemula tum nodo socians elementa marito (frigida quo calidis non amplius, auspice belli ingenita rabie, decertent, udaue siccis, ast tandem, duplicis laeto cum germine stirpis, |
15 | iunctis principium dextris geminetur utrumque), haec rebus tribuit numeros, haec pluribus omnes mundi concelebrat prudens animantibus oras, haec uarios profert fetus, huic nascitur humo et mortale genus, uelut infinita propago, |
20 | imperio caelestis eri, nutuque Tonantis. Quem sanctum proauum confessi, rite precamur sanguinis auctorem nostri, priscumque parentem, uiuacem iubaris causam, pariterque uigorem, ut sontes animos, februa comitante cohorte, |
25 | castificae purget lustrali fulgure lucis ipse, nefanda iubens hominem depellere corde, atque malas scelerum uirtute fugare cateruas, in nos quas glomerauit iners et noxia uita. Fas igitur precibus, uoti uel munere, sceptra |
30 | sollicitare deum, maiestatemque paternam, ad miseras grato reparandas omine mentes; namque libens uinctos onerosis colla catenis Terrigenas redimit, magno suscepta favore, candida Libertas, nimis exoptabile cunctis |
35 | nomen, eos iterum donando iure uetusto: sic astris aperitur iter, sic alta patescunt ostia, sublimis sic fit remeabilis aether, et, memorante sacra titulos ab origine prole, cognatosque choros rursum licet ire, domumque |
40 | stellantem, reducis pinnis pernicibus aurae. His pater adspiret (nisi quaeque litamus honoris, sublati niueo puras amicimine palmas, fastidita morae deitas contemnit, iniquo ceu maculosa metu trepidi sollemnia sensus), |
45 | concedatque suis quidquid, reuerente rogamus pectore, pollicitus quondam pro foedere natis, augusta de sede tuens, iam luce serenus, pulchra uaporiferas deuoto ture per aras ullis intacti uitiis libamina cultus. |
50 | Tu quoniam, tu uis genitabilis, almus et ortus, felix caelicolum bonitas, et fausta deorum; uiuus purpurei, primaeuus luminis ardor quo Natura potens, quicum sub imagine sortis horrisono torquet Fors omnia fulmine; cuius |
55 | procumbit genibus, sine tempore numen adorans, saeclorum series; quem sedula sidera tantum suspiciunt dominum; seruit cui cernuus axis; qui, proprio rutilis redimitus ab aere flammis, semper inaccesso gaudes flagrasque nitore |
60 | plurimus ipse piae fidei sator, unicus idem: principium, uertex, dicio, sapientia, candor, macte capace tuae uirtutis, macte decore, munifice rebus praestans, moderansque fouendis, dulcia dum carae largiris, dona benigna, |
65 | caelitus ambrosiae suboli consortia uitae. |
![]() |
Iesurun poemen, sceptrum Iessae, pyrgoma Sion, Iudaeque leo: Chemi falange me thlibomenon lonchisque Amalec soze (deesi, |
5 | Soter, acuon) et Dauidicis sophon in rythmis tibi, Iao Sabaot, citarizantem profylasse, pater, theraponta tuum. |
![]() |
Halans retexam laudibus sertum deo, qui candidam nobis medelam conferens cornu salutis eriget. |
5 | Tonans enim uirtutibus quod iam spopondit Israhel, id, teste sanctorum fide, quantocius complebitur. Effusa tunc interrite |
10 | haec denotarat purpura, praesaga quae nunc clamitat multo fragore buccina: adibit igne flammifer, stupentibus mortalibus, |
15 | sessor Cherubim, fulgida afflans uolatu nubila, adibit ipse, aequabili caelestium libramine rex iudicatum saeculum |
20 | nouissimis temporibus. Ergo celer ueni, potens, exundet irae torcular: ueni, rubente pocula dum rore spumant ebria. |
25 | Inulta ne sinas gregis, benigne pastor, uulnera, neque amplius nefaria uexentur agni bestia: at tu, paterna dextera |
30 | tergens ab ore lacrimas, plagasque mulcens unguine, praesta tuis solacia. |
![]() |
Cineracea desuper atro Pendebat ab aethere nubes, Dum siccae, jamque vietae Nigricante sub aëre frondes, |
5 | Dum marcida tesqua, nemusque Foliis flaccentibus arent. Tunc nubila temporis, et nox Erat, umbrifer atque remotis October callibus ibat : |
10 | October, at illius anni Mihi quae magis immemor aevi Fuit hora. Fuitque inamoena Ad Averna, putremque paludem, Vbi quae caligat opacos |
15 | Prope Cimmerios nebulosa Mediis regionibus ora est : Ad Averna stagna profunda Prope Cimmerios, et opaca Silvarum tegmine in ora, |
20 | Vmbris tantum, tremulisque Strigibus persaepe frequente. Illic cupressifero tum Spatiabar tramite vasto Anima comitante fideli, |
25 | Mihi juncta foedere Psyche. Volcanius ignea ut ardor Illis mea corda diebus Jam fervebant, velut aestus Rapidi, seu flammeus amnis |
30 | Versa qui funditur urna Summi de vertice montis Aquilonem praeter, et ipso Aethrae sub cardine torrens, Fluido quas sulpure fundunt |
35 | Rhipaeaque saxa, Gyasque Flammis volventibus undas Reboante ex arce, globisque : Liquefactis paene metallis Ruit antro quale Gyaque |
40 | Rhipaea flumen ab arce Boreales insuper oras Gelidoque sub axe vaporat. Ambobus, nocte, viaque Multo sermone levata, |
45 | Gravia, atque severa loquutis Trepida et sub pectore moesta Agitabantur, memorante Malefidaque, saevaque corde : Octobrem id temporis esse |
50 | Quia nescieramus inertes Mensem, spatiumque notante Anni noctemque lapillo Nullo ( proh, noctibus anni Nox taetrior omnibus illa ! ) |
55 | Et nos effugit Averna Inamoeni litoris ora, Stagni licet aequora quondam Noramus, et ipsa viarum Alias jam trita videntur : |
60 | Oblitos paene paludem Et Averna stagna profunda, Illic, caeca carioso Silvarum tegmine in ora Vmbris tantum, tremulisque |
65 | Strigibus persaepe frequente. Mox, ut nox atra senescit, Pallenteque solis ad ortus Jam vergunt lumina mundo, Labentia solis in ortus |
70 | Vt caelo lumina spectant, Summo quasi tramite in ipso Refugoque incensa nitore Procul aethere praemicat aura, Miris qua tollitur astris |
75 | Geminum pro sidere cornu : Velut Astartea tiaras Geminum, vaga sidera, cornu. « Haec mitior astra Diana est Rotat aethere quae gemebunda |
80 | Tot per suspiria stella ! Namque » inquam « fulgidus hujus Inter suspiria stellae Sua detegit astra, suoque Ignis de climate lucet, |
85 | Madidantia idemque veternis Lacrymis jubar ora revisit ( Vivacibus hactenus aegra Corrosaque vermibus ora ! ) Trans signa, ultraque Leonem |
90 | Veniens, pia quo redituris Ad sidera semita coeli Monstretur apertior, atque Lethaea quietis ad astra ; Rutilam redit advena stella, |
95 | Obstante Leone, per aethram Sua nobis ut peregrino Niteat fax igne, suique Foveamur lumine visus : Celsum per lustra Leonis |
100 | Longe conscendit Olympum, Tam blanda tuens, et amica Niveum de lumine signum ! » Digito sed et ardua coeli Monstrante, et sideris astra, |
105 | « Caveas » sic orsa vicissim Psyche « quin ista corusci Astri quae lumina spectas : Niveos, dico, istius ipsa Vereor quos sideris ignes. |
110 | Abeas hinc, nec mora ! retro Celeres iter arripiamus, Amboque volemus oportet ! » Haec, dum formidine mira Quatiuntur corda, metuque, |
115 | Addit, velut immemor alae Quae pulvere sordida pigro Trahitur, de tergore pendens ; Sic ingemit, immemor alae Turpi quam pulvere fuscam |
120 | Per humum trahit illa, situque : Foedam quam pulvere pinnam Per humum trahit illa, et inertem. « Nihil ista » mea vice fungens Ego « sunt, » inquam « mihi crede, |
125 | Aegrae nisi somnia mentis. Tremulum jubar ergo sequamur, Vitreo mergamur in igne ! Certo, faustoque vides ut Radiantibus omine signis |
130 | Praesaga per aethera flamma Nocturna feratur ad astra ! Stellantem tendimus aethram : Nostros ita lumine vero Tueantur sidera gressus |
135 | Nocturna per aetheris astra. His pergere nisibus illac Duce nos licet igne secundo ! » Sic blandiloqua tremebundam Mulsi dulcedine Psychen, |
140 | Mellitis oscula verbis Miscens. At denique, nulla Retinente mora, superatis Paulisper et omnibus ejus Dubiis suadente loquela, |
145 | Angoribus atque sinistris, Jam callis terminus, ecce, Nobis imminet ipse, sepulcro Taetris obstante columnis : Clauso, titulisque nefasto |
150 | Bustorum limine scriptis. « Titulus, soror, iste, quid » inquam « Sibi vult, gelidas super aedes, Stygiique in fronte sepulcri ? Quae scripta, soror mihi concors, |
155 | Legis hic, sub luce maligna ? » Ast « Hylais Hylais, » inquit, Respondens illa roganti « Hoc Hylaidos monumentum, Amissae busta puellae ! » |
160 | Cineracea corda mihimet Sunt inde, et marcida facta Ceu siccae, jamque vietae Nigricante sub aëre frondes, Ceu putrida tesqua, nemusque |
165 | Foliis flaccentibus arens. « Heu ! nempe et id accidit ipsum » Clamavi « hoc tempore eodem Facinus, vel crimen acerbum, Neque contrectabile fulmen : |
170 | Tunc, mense Octobre, nefasti Hac anni nocte prioris, Hac nocte ( o noctibus anni Nox nigrior omnibus ! ) ipsa, Pullati veste recordor |
175 | Cum pondera cara, gementes, Tum sustuleramus, amatum Condentes marmore corpus. Deus huc nos quis male duxit ? Jam nunc agnovimus ista |
180 | Taeterrima stagna, et Avernum Scimus, putremque paludem, Hic, quo caligat opacos Prope Cimmerios nebulosa Mediis regionibus ora : |
185 | Haec scimus Averna profunda Prope Cimmerios, et opaca Silvarum tegmine in ora, Vmbris tantum, tremulisque Strigibus persaepe frequente. » |